Zespół Szkolno- Przedszkolny nr 8 w Wałbrzychu

"Wieczornica" wpisała się już na stałe w tradycję naszej placówki. 

Wczoraj spotkaliśmy się tu w Zespół Szkolno - Przedszkolny nr 8 w Wałbrzychu by kolejny rok z rzędu w kameralnej atmosferze, przy zapalonych świecach, przypomnieć w symboliczny sposób ważne momenty w dziejach polskiego narodu.

W montażu muzyczno-poetyckim, połączonym z etiudą teatralną w wykonaniu uczniów klas 2 "c" i 3 "a" (p. Ewa Hoppe, Elżbieta Wróbel i Arletta Lenkiewicz - przygotowanie) z rozrzewnieniem wspominaliśmy bohaterów walki o niepodległość, tych "gigantów" (jakby powiedziała współczesnym językiem młodzież) - naszej pięknej, choć nie zawsze łatwej historii.

Podczas wzruszającego, przenoszącego nas w przeszłość popołudnia, usłyszeliśmy znane utwory patriotyczne, takie jak: "Warszawskie dzieci", "Deszcz jesienny", "Dziś idę walczyć", "O mój rozmarynie", "Szara piechota", "Rozkwitały pąki białych róż", "Serce w plecaku". Wykonał je chór szkolny, prowadzony przez panią Agatę Guzek.

Nie zabrakło również akcentu literackiego - liryków autorstwa Kazimierza Surzyna ("Narodowe  barwy") oraz Władysława Bełzy ("Ziemia rodzinna"). Przedstawiły je uczennice: Hanna Szuster z klasy V "b" oraz Wiktoria Kruk z klasy 6 "a" (przygotowanie: p. Agnieszka Drubko).

Poprzez wydarzenie złożyliśmy hołd WIELKIM NIEOBECNYM - bo to właśnie dzięki ich odwadze i poświęceniu mogliśmy być razem, ciesząc się życiem, swobodą i wolnością.

Jesteśmy dumni z naszych przodków, rodaków i Ojczyzny, której charakter najlepiej oddają słowa Marii Konopnickiej zawarte we fragmencie wiersza pt. "Ojczyzna moja" - mówiła p. Renata Gibes, dyrektor placówki.

"Oj­czy­zna moja – to wio­ski i mia­sta,

Wśród pól le­chic­kich sa­dzo­ne od Pia­sta;

To rze­ki, lasy, kwiet­ne niwy, łąki,

Gdzie pieśń na­dziei śpie­wa­ją skow­ronki­.

Oj­czy­zna moja – to pra­oj­ców sła­wa,

Szczer­biec Chro­bre­go, ce­cor­ska bu­ła­wa,

To duch ry­cer­ski, szla­chet­ny a mę­ski,

To na­sze wiel­kie zwy­cię­stwa i klę­ski.

Oj­czy­zna moja – to te ci­che pola,

Któ­re od wie­ków zdep­ta­ła nie­wo­la,

To te kur­ha­ny, te smęt­ne mo­gi­ły -

Co jej swo­bo­dy obroń­ców przy­kry­ły.

Oj­czy­zna moja – to ten duch na­ro­du,

Co żyje cu­dem wśród gło­du i chło­du,

To ta na­dzie­ja, co się w ser­cach kwie­ci,

Pra­cą u oj­ców, a piosn­ką u dzie­ci!

Dziękujemy wszystkim gościom za przybycie i wspólne spędzenie czasu. Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji ❤❤❤❤❤❤❤.